Een ongeluk zit in een klein hoekje en soms gekkere dan je nog verwacht. Zo kun je je stuitje bezeren als je een deo uit een ladenkastje pakt of… je kunt de telefoon wegzetten op de oplader.

Natuurlijk is dat laatste vandaag bij mij gebeurd. En dan ben ik zo’n twijfelkont. Wacht eerst even 10 minuten en dan blijk je gewoon je hand niet meer met de palm omhoog neer te kunnen leggen. Dan bel ik de huisarts en die vind het verstandig dat ik even kom. Weer 10 minuten later vind ik mezelf een aansteller en bel af (kan maandag ook wel als het dan nog pijn doet). Alleen lijkt het dan na een kwartier toch meer pijn te doen en nogmaals bellen, want er zal maar iets gescheurd of zelfs gebroken zijn.

Dus ik ben vandaag voor de verandering eens bij de huisarts geweest. En natuurlijk is het een simpele kneuzing. Een paar dagen rust houden (dus wat ik nu doe: met twee handen typen, is al niet verstandig en mijn arm geeft dat ook duidelijk aan) en dan zou het over moeten zijn.

Balen, want al mijn films staan nog op de externe harde schijf die op dit moment wordt ge-“recovered” (want je moet nooit de usb-kabel erin laten zitten als je je pc een schone -nieuwe- installatie geeft; dan wist hij meteen alles van die harde schijf), dus weinig nieuwe films te kijken. Boeken lezen is lastig, want zo zwaar. Aangezien ik alleen met twee handen kan typen, wordt de pc ook niets en natuurlijk wilde ik juist beginnen aan de grote voorjaarsschoonmaak en die kan ik ook wel vergeten (dáár baal ik nog het meeste van! 😉 ). Stukje autorijden is niet verstandig en de fiets kan ik met dit weer ook wel vergeten.

Casper daarentegen zal wel errug gelukkig zijn met zijn vrouwtje wat meer op de bank. Iemand die leuke tv-tips heeft, laat ze achter en vanaf volgende week zal ik wel tv-recensent worden.

Veel liefs (en weinig gedraai),

7 Replies to “Daar draai ik mijn hand niet voor om”

  1. He meisje,
    Ik had je berichtje nog niet gelezen, nu pas dus. Maar jij moet dus geen telefoon willen wegzetten net als ik geen deo meer moet willen pakken.
    Ennuh, doe voorzichtig metd at armpje, met een arm tikken is lastig maar dan zorg je wel dat die andere sneller beter is. Oftewel, gewoon volhouden en geduld hebben en flink Casper gezeldschap houden.

    Sterkte en beterschap lieverd

  2. Soms wel handig om een telefoon op de oplader te zetten hoor, anders krijg je daar op een gegeven moment weer problemen mee. 😉

    Het gaat na één nachtje flink slapen alweer ietsjes beter. Kan mijn linkerarm weer iets meer draaien; het is nog steeds niet mogelijk om geld te vangen (nog steeds wel met rechts hoor, dus mocht je nog wat over hebben ;-)), maar het gaat de goede kant op.

  3. He, wat heb je nu precies gedaan, wat is er precies gebeurd? Gelukkig is het maar een paar dagen, dus geniet van die verplichte rust. Geen afwas of andere huishoudelijke taken natuurlijk!

    1. @Noud!,
      Ik heb alleen mijn telefoon maar weer terug in de oplader willen zetten. 🙁 Het was inderdaad wel een beetje een vage beweging (de oplader stond schuin achter me), maar schijnbaar is dat voldoende om mijn musculus pronator teres of musculus pronator quadratus te kneuzen.

      De afwas wordt gelukkig gedaan door de vaatwasser, maar het viel me gisteravond op dat zelfs een blik openen lastig is. Casper de huistijger blij, want het leverde hem daardoor vers gekookte vis op. 😉

    1. @soesa,
      Ja hoor, al toen ik met Kerst bij jullie was (anders was ik ook niet met de auto gegaan). Een paar dagen rust voor die arm heeft bij mij wonderen gedaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *