Sweetlikehoney

Lief is weer een keer naar het casino geweest. Een lekker rustig avondje voor mij. Beetje teevee kijken (ik mag éindelijk een keer met de afstandsbediening spelen, wat dat betreft is het nog steeds een mannenhuishouden hier), meisjes kwijlfilm "My Best Friends Wedding" gekeken (nog nooit het einde gezien) en 3 pokertoernooitjes online gespeeld. Bij ééntje werd ik derde (Sit & Go, dus 10 spelers en daarmee wel punten gewonnen), 1 free S&G’tje niets (maar goed, dat ging dus ook om niets) en een free toernooitje om bonuspunten (helaas, helaas ‘maar’ 160e van de 1300 deelnemers geworden en dus net niet in de prijzen: daarvoor moet je minimaal 40e zijn).

Maar goed, het was best gezellig. Als je aan het spelen bent, kan je meestal ook chatten. Soms is het wel lachen op zo’n pokersite. Ook daar gebruik ik de nickname Sweetlikehoney en dat komt altijd erg lief en schattig over (en het is meestal ook duidelijk dat ik een vrouw ben). Aangezien het merendeel van de pokeraars uit mannen bestaat, krijg je veel aandacht. Daarnaast blijkt dat de meeste mannen de pokercapaciteiten van vrouwen onderschatten. Deels logisch, de meeste goede pokeraars zijn mannen en vrouwen zijn meestal niet zo aggressief en dat is toch wel nodig, naast een dosis (beredeneerde) lef.

In het dagelijkse leven laat ik me heel lang ondersneeuwen en opeens ben ik het zat, dan begin ik te grommen en durf dan ook nog wel te bijten als dat nodig mocht zijn. Als ik passief ben in pokeren, ben ik the fish (degene van wie je makkelijk de chips kan afpakken) en dát laat ik dus niet gebeuren.

Steeds vaker komt het voor dat ik de tafel onder controle heb. In het begin heeft men het niet door, ik ben geduldig, speel wat ik ongeveer wat ik binnen de regels van het pokeren mag spelen.  Maar ja, die naam….. één en al zoetigheid, dus zo’n lief, schattig, aardig meisje zal toch niet……. Wel dus! Ik wacht rustig mijn moment af en op een gegeven moment: BAM! Weg speler, welkom muntjes! Bye bye!

Op zo’n moment vind ik het jammer dat er geen webcamopties zijn, want soms merk je dat er verwarring alom is. En dan de reacties op de chat: Sweetlikehoney, my ass….. Sweet, wil je met me trouwen? Honey, mag ik mijn muntjes alsjeblieft terug? Hmmm, ben je wel echt een meisje?

Ja, ik heb echt lol in het pokerspel en word er steeds beter in, dus men: beware!

Nu zitten we trouwens met nóg een verwarring, dus laat ik die hier ook maar even plaatsen. Vandaag hebben Lief en ik het ook over oude tv-programma’s gehad en toen kwamen die rare Jos Brink en Loes Haasdijk (waarvan is zij eigenlijk nog meer bekend) ter sprake en hun Babbelonië. Een erg goedbekeken programma in de jaren ’80, maar we hebben geen idee meer waarover het ging. Kan één van jullie ons uit de brand helpen? Dan is er in ieder geval één verwarring ontward. Aan die andere hoeft niets gedaan te worden, daar ben ikzelf zeer tevreden mee. 😉