Sweetlikehoney

Dé uitvinding van de vorige eeuw is voor mij digitale fotografie. Vroeger, toen ik meer Sweet dan Honey was, had ik een 35mm cameraatje. Door stom toeval heb ik de kans gekregen om goedkoop aan een leuke digitale camera te komen. Helaas geen spiegelreflex, maar wel net op het randje. Op mijn Fuji 602 (btw ook leuk om iemand aan te spreken, het was bij mij de aanleiding dat Lief mij ooit heeft aangesproken) kan je bijvoorbeeld wel het diafragma (de grootte van de opening van de lens) en de sluitertijd (hoe lang de lens open blijft staan) instellen. Digitaal zorgt ervoor dat je -tig foto’s kan nemen en dat er altijd wel eentje bij is met een leuk resultaat, de rest kan je gewoon wegflikkeren (of, net zoals ik, bewaren op je pc).

Zoals ik al schreef, ben ik helemaal weg van Blijdorp en ben er één keer geweest zonder camera. Doe ik noooooooit meer. Die keer haalden de weet-ik-veel-wat-voor-soort-apen de meest gekke capriolen uit. Balancerend op takken waren ze lekkernijen uit het water aan het halen. Een genot om naar te kijken, nog veel leuker om te fotograferen, maar dan moet je natuurlijk wél je camera bij je hebben.

Tegenwoordig heb ik hem standaard bij me als ik weer een keer naar de dierentuin ga. Genoeg batterijen en geheugenkaartjes bij me (echt een vereiste!) . Mijn eerste kaartje van 256 Mb heeft geloof ik nog zo’n 100 euro gekost, nu heb ik hem zien liggen voor 18 euro! Echt, niet op besparen.

Toen ik eergisteren mijn logje aan het typen was, had ik er een aantal puntjes ingezet waar je op moet letten bij het fotograferen van dieren. Toch maar verwijderd en bewaard voor deze blog.

Het belangrijkste is geduld hebben. Dieren (zeker in dierentuinen) reageren niet op geluiden van mensen. Poseren is niet hun sterkste kant en daarom, gewoon rustig afwachten of vooral veel klikken. Er zit er altijd ééntje tussen die de moeite waard is. Het beste is, heb ik onlangs ontdekt, om niet in één dag de hele tuin door te kuieren, maar je te richten op een paar diersoorten. Je hebt dan rustig de tijd om goede foto’s te maken en hoeft je minder te haasten.

Wat ik vaak doe, is mezelf van ongegeschikt belang vinden. Zodra er andere mensen verschijnen, doe ik rustig een stapje opzij. Kinderen: oh, kom maar kijken. Fotografie is toch iets egoïstisch. Als je gaat, ga dan op dagen dat het wat rustiger is (dus buiten schoolvakanties, doordeweeks, maar niet op woensdagmiddag en let op het voorjaar waarin veel schoolreisjes worden georganiseerd). En als jij foto’s aan het nemen bent, omdat de dieren goed meewerken, pech gehad. Blijf lekker staan tot jij het gevoel hebt dat je de juiste foto hebt. Er zijn genoeg mensen die uren blijven kijken en geen rekening houden met jou.

Een digitale camera geeft meestal wel aan wanneer je de foto juist is. Soms kan hij er iets naast zitten, dus probeer voor de zekerheid nog wat andere ‘stops’. Bijvoorbeeld door de sluitertijd iets aan te passen (iets donkerder of lichter) kan ervoor zorgen dat een foto het ‘yes-gehalte’ heeft.

Zoals ook voor kinderen geldt, foto’s van dieren op jouw ooghoogte (staand) werken niet. Probeer eens een ander perspectief. Zak door de knieën of ga, bijv. bij giraffen op iets grotere hoogte staan. Of doe het juist andersom. Grote dieren extreem laag fotograferen en kleine dieren echt van bovenaf.

Speel met verschillende posities en bedank ook dat het verrassend kan zijn een foto vanuit een andere hoek dan de voorkant te nemen.

Gebruik een statief als die hebt of maak er zelf één. Simpelste is een touwtje aan de schroef van de statief en die strak naar de grond trekken (door erop te staan) of een zakje bonen of rijst op bovenop een rand te leggen voor meer stabilteit. Als je een statief koopt, bezuinig dan niet en zorg niet dat hij al te licht is, want dat is niet goed voor de stabiliteit van je camera. Eventueel kan je een monopod aanschaffen. Er zijn ook kleine tafelstatieven. Altijd handig.

In een dierentuin is soms veel beton. Dat is niet boeiend om te fotograferen. Richt je op het hoofdonderwerp en vergeet alles erom heen.

(ik was veel te ongeduldig, had ik even gewacht, dan had ik de foto kunnen maken die een vriend van mij (Hans) nog geen vijf minuten later heeft gemaakt)

(Ook was Hans zo slim om de foto liggend te nemen, waardoor de leeuw meer indruk maakt)

Gebruik, als je dieren op of naast water fotografeert, de weerspiegeling. Zorg wel dat je je focus richt op het hoofdonderwerp.

Mocht er toevallig een boom, struik of wat dan ook in beeld staan, bruik die dan om diepte te creëren.

Heb je je kinderen bij je, zet ze dan af en toe ook met de dieren op de foto. Glurende kinderen die naar grote tijgers kijken, de grote ogen die ze kunnen opzetten. Het zijn allemaal composities die bijzondere foto’s kunnen worden.

Zitten de dieren achter glas? Je kan flitsen zoveel als je wilt, het resultaat is alleen een zichtbare reflectie van de flits op de foto en weinig van het onderwerp dat je wilde fotograferen (daarnaast is het ook nog sneu voor die arme dieren). Beter is om de ISO-waarde (lichtgevoeligheid van de ‘film’) zo hoog mogelijk te zetten om daarmee voldoende licht te hebben om een duidelijke foto te kunnen maken. Een langere sluitertijd maakt het ook moeilijker, aangezien dieren veel bewegen met als resultaat een bewogen foto. Een groter diafragma (kleiner getal) is ook nog een optie, hoewel de achtergrond onscherper wordt (wat overigens wel weer een mooier effect, minder scherptediepte, oplevert).

(jammer van deze foto. De reflectie van het glas is veel te zichtbaar en die is moeilijk tot nauwelijks weg te ‘photoshoppen’)

(Glas kan ook in je voordeel werken, zoals hier waar ik gratis een soft-focus-effect kreeg en dus niet heb hoeven bewerken)

Mocht je voor glas fotograferen, maak dan gebruik van een zonnekap om zo weerspiegeling van jezelf of je achtergrond te vermijden. Eventueel kan je een polarisatiefilter gebruiken of in noodgeval je polariod zonnebril., Heb je dit niet tot je beschikking, zet je camera dan recht tegen het raam aan.

Zitten dieren achter tralies of gaas? Speel met diafragma. Een groter diafragma zorgt voor dat tralies minder zichtbaar in beeld komen. Zet hem niet op autofocus, maar stel de focus handmatig in. Bij autofocus gebeurt het vaak dat de tralies juist duidelijk in beeld komen en niet het onderwerp waar het om gaat.

(de tralies zijn zo opvallend, dat het niet eens duidelijk is wat voor vogel dit is, zonde)

(hier zijn de tralies ook nog deels zichtbaar, maar het is in geen geval storend)

Soms zijn de openingen in het gaas groot genoeg om de lens er doorheen te steken, doe dat dan ook, maar let op dat de dieren er niet bij kunnen komen. Bij roofvogels of de grijpgrage handjes van iedere willekeurige aap zou ik het niet in mijn hoofd halen. 😉 Oh ja, let er ook op dat je lens niet beschadigt. En zoals je ziet, kan een close-up van een dier ook een goed resultaat opleveren.

Meestal gebruik je een flitser om bij te lichten als het te donker is. Let er wel op dat het effect maar een bepaald bereik heeft. Ik zie vaak mensen die een flitser gebruiken voor afstandsfoto’s (bijv. bij leeuwen die toch flink ver weg zitten). Dat heeft totaal geen zin en het is verstandig dan toch weer hogere ISO gebruiken of grotere diafragma.

Een flitser kan je ook gebruiken wanneer de zon achter het te fotograferen object staat. Dit noemt men een invulflits. Wanneer je hem niet gebruikt, zal het object als een soort zwarte vlek tegen een felle achtergrond op de foto verschijnen. Bij gebruik van een invulflits kunnen schaduwen worden ingevuld met extra licht.

(een tip waar ik zelf ook nog wel eens aan mag denken. In mijn hele fotocollectie geen enkele foto te vinden waarbij ik de flitser als invulflits heb gebruikt. Alleen maar veel te donkere foto’s, terwijl het zo makkelijk op te lossen is)

Tip van Lief gekregen. Een digitale camera is leuk, maar foto’s kunnen altijd beter worden door middel van een fotobewerkingsprogramma zoals Photoshop (Elements), The Gimp, Picassa of Paintshop Pro. Mijn vroegere foto’s zijn onbewerkt, maar ik heb geleerd dat het handig is om foto’s voor het uitprinten toch nog even te bewerken. De kleurinstellingen en balans iets aan te passen, iets meer scherpte te creëren en eventueel iets bij te snijden (in het Engels croppen).

Voor de rest is het gewoon spelen, proberen en heel veel foto’s nemen, niet teleurgesteld zijn als veel van je foto’s niet het gewenste resultaat opleveren. Ik stond eergisteren naast een erg indrukwekkende fotograaf (tenminste, zijn camera was indrukwekkend). Ik heb hem continu foto’s horen nemen. Misschien dat ik er 5 minuten heb gestaan en in die tijd heeft hij toch zo’n 100 foto’s genomen. En dan zijn echt niet allemaal goede foto’s. Waarschijnlijk komen er maximaal 5 (en dat is nog veel) door zijn ‘keuring’ heen.

Daarnaast, vergelijk jezelf niet met die mensen. Fotografie is meer dan alleen plaatjes schieten. Een goede kijk hebben op wat leuk is, is ook belangrijk. Het is mogelijk dat je wel ziet wat een mooie foto op kan leveren, maar dan moet je het ook maar eens doen. Jammer, maar door veel oefenen zal het allemaal toch makkelijker gaan. En daarnaast, je moet het vooral doen voor jezelf, omdat je het leuk vindt en dat is het belangrijkste!