Waitresses sue, say they were fired because of weight
NEW YORK (AP) — A fancy East Side restaurant and bar is being sued for $15 million by two waitresses who say their bosses fired them because they thought they were too fat.
The lawsuit filed Tuesday in Manhattan’s state Supreme Court against the Sutton Place Restaurant and Bar says Kristen McRedmond, 27, and Alexandria Lipton, 25, were fired wrongfully after being subjected to sexual harassment and a hostile work environment.
McRedmond, of Queens, who began working at the eatery in August 2004 and Lipton, of Brooklyn, who started in April 2006, say several of the restaurant’s male employees began asking waitresses how much they weighed and recording the answers in a notepad.
The women’s weights were also put onto a computer spreadsheet and the results loaded onto a Web site so they could be compared to the weights of waitresses in other New York City restaurants.
On June 10, Lipton says, she refused to tell her weight and a male employees said he would guess and jot the number he guessed — 135 pounds (note Nicky: 61 kilo!) — into a notepad. McRedmond says that during the first week of July she was escorted by a male employee to the manager’s office and told to get on a scale. She refused. The employee who had escorted her to the office then tried to forcibly put her on the scale, court papers say. They say that after being confined to the room for almost 10 minutes, McRedmond was allowed to leave the room.McRedmond and Lipton were fired in July, court papers say.
Another lawyer for the women, Rosemarie Arnold, said, “This is absolutely, without a doubt the most egregious case of degradation to women I have ever seen.”
Arnold said Sutton Place’s lawyer, Joel Simon, told her the women were fired for reasons other than their weight, but he would not cite any of those other reasons.
The lawsuit asks $15 million on 11 different causes of action, including, defamation and slander, breach of contract and fraud.
(bron: ny.metro.us)
Jammer genoeg heb ik het benchmarkonderzoek nog niet on-line kunnen vinden. Zou een restaurant dat echt doen? Zou men echt zo gek zijn? Tja, het betreft wel de VS en men doet er wel vreemdere dingen. World’s gone nuts!
zo zie je hoe belangrijk het is goed het verschil te kennen tussen een waitres en een weightres …
Ik denk dat dat de verdedigende partij tijdens de rechtzaak hier zeker gebruik van zal maken. 😉
Honey, hier heb ik dus echt wat op te zeggen maar dan wel vanuit ons tolerante (?) landje! Tot mijn verbazing wilde een werkgever mij omhoog torpederen naar Human Resource Manager van een bedrijf van toch een aardige omvang. Ik had heus wel wat gepresteerd maar dacht toch echt zelf niet dat ik de papieren, dan wel de ervaring voor die functie had.
Maar goed, ik werd met veel egards behandeld en door een prestigieus proces gestuurd. En toen werd mij door een van de 2 ’toppers’ van het bedrijf doodleuk verteld dat als ik eenmaal die functie had, ik natuurlijk mevrouw X zou ontslaan omdat ze te dik was. Ik in beschaafde taal als reactie: huh? Ja, ik wist toch zeker zelf wel dat er iets mis is met dikke mensen? En ik, die meestal niet zo direct en alert op situaties reageer, bezinkingstijd nodig heb, antwoordde botweg iets in de trant van: “Oh, stel dat dat waar is, dan hebben dikke mensen dus de pech dat je hun ‘wangedrag’ aan ze kunt zien!” (Terzijde: ook discutabel natuurlijk, sommige mensen worden zwaar vanwege andere redenen dan veel meer eten dan de gemiddelde mens en dan nog, als het wel om veel eten gaat, komt het ook weer ergens vandaan… en het gaat toch gewoon om hoe je de functie vervult??) Tsja, zei ik, misschien zit ik wel aan de cocaïne en kan je dat niet aan me zien. En daar vervolgens gewoon keihard geen toelichting op geven, heb daar namelijk nog nooit aan gezeten.
Tsja, zo gebeurden er nog wat dingen. En toen kon de sky-high functie met dito salarisvoorwaarden me dus echt geen ene R**T meer schelen en liet ik mezelf wieberen. En ik dat nog uitleggen aan de vrouw die mij gebaard heeft, dat dit toch echt te ver tegen mijn principes indruisde… En dat vond ze volkomen begrijpelijk, zei ze… en vervelend voor me. Tot ik viavia vernam dat ze tegen mijn familie zei dat het wel aan mij gelegen zou hebben dat ik me gedwongen zag om dit bedrijf met ‘prachtige’ perspectieven voor mij te verlaten.
(Waar gebeurd allemaal, zonder enige overdrijving.)
Hoe gaat het op dit moment met dat bedrijf? Het lijkt mij altijd dat dit soort bedrijven een enorm verloop hebben en dat ze weer met de ‘restjes’ overblijven. En daarnaast, had mevrouw tijdens het aannemen al niet een licht rubensfiguur?
Ach, dat soort bedrijven zal er altijd zijn. Ik vind het wel goed dat je er weg bent gegaan!