Gisterenochtend werd ik wakker met het nieuws dat een aantal opleidingen van INHolland niet geaccrediteerd zijn. Een pijnlijk en ook wel verdrietige uitkomst voor een school waar ik lange tijd voor gewerkt heb. Dan wel niet voor genoemde opleidingen of op die locatie (hoewel het wel de bedoeling was dat ik naar Haarlem zou gaan), maar toch.
Als oud-medewerker en oud-lid van één van de medezeggenschapsraden van de opleidingen, denk ik een redelijk beeld te hebben van het HBO. Ik heb mij altijd verbaasd over de manier waarop bekostiging plaatsvindt. Het is een vrij complexe berekening, maar simpel gezegd komt het erop neer dat een student die met de opleiding stopt zonder diploma, minder geld oplevert dan een student die wel met een diploma de opleiding verlaat. Ook krijgt de opleiding een boete als de student langer dan 4,5 jaar over het behalen van zijn diploma doet (zie tekening)..
Op het moment dat ik daar werkte, was de economie goed en vele studenten gingen na stage lopen of afstudeeropdracht meteen bij hun opdrachtgever aan de slag. Het was de bedoeling om dan tussendoor nog de laatste punten te behalen, maar de meeste vergisten zich lelijk over de hoeveelheid werk en daardoor gebeurde het dat er 6e, 7e, 8e tot zelfs 11e jaars rondliepen.* Tenminste, je zag ze bijna nooit, je merkte het alleen aan de inschrijvingen aan het begin van het jaar en soms een noodkreet hoorden we een noodkreet van ze, omdat de oude modules niet meer gegeven werden (gek hè?).
Hoewel het niet netjes is, zet de overheid met deze manier van bekostigen de scholen wel behoorlijk onder druk. Studenten met de juiste vooropleiding moesten gewoon toegelaten worden, numerus fixus mocht alleen toegepast na goedkeuring IB-Groep. De school wordt gestraft als studenten zonder diploma met de opleiding stoppen en als ze er langer over doen, dan wordt er ook een flink bedrag in mindering gebracht.
Wil men iets aan het algehele HBO-onderwijs doen, dan is het ook noodzakelijk dat er gekeken wordt naar het bekostigingssysteem en de toelatingseisen. De overheid denkt dat het op te lossen is door het collegegeld te verhogen voor bepaalde omstandigheden. Ik zet eerlijk gezegd grote vraagtekens bij dit plan en ik merk dat er ook bepaalde doelgroepen ook flink meer mogen betalen (boven de 27 jaar, deeltijders) en het kan ervoor zorgen dat nog meer mensen zullen afhaken.
Motivatie, vooraf screenen, betere voorlichting en een beter volgsysteem zijn punten die veel belangrijker zijn en er veel beter voor kunnen zorgen dat wèl diploma’s behaald worden. Het is in zoveel gevallen duidelijk dat straffen niet helpt en alleen maar fraude op zal leveren. Maar goed, ik geloof dat ik heel, zoals gewoonlijk, erg buiten de werkelijkheid sta in tegenstelling tot diverse politici.
Liefs,
.
.
.
* Gelukkig is het in 1996 een prestatiebeurs geworden en zijn 11e jaars en hoger een zeldzaamheid.