Begin jaren 90 werkte ik voor een ICT-bedrijf in Rotterdam. Naast het indrukwekkende pand in Rotterdam (compleet van glas), had men ook een kleinere vestiging in Woerden en wel in het kasteel aldaar.
De eerste keer dat ik daar mocht komen, was eigenlijk een teleurstelling. Ja, het had dan wel een slotgracht, ophaalbrug en een grote binnenplaats, maar ik miste de prachtige torentjes van het Muiderslot en een prins of ridder was ook in geen velden of wegen te bekennen. Gelukkig werd dat gecompenseerd door donkere kerkers, een prachtige geschiedenis en…. spookverhalen.
In de Middeleeuwen werden die kerkers gebruikt om mensen in op te sluiten. Een collega van mij vertelde dat in een ruimte van ongeveer 5 bij 5 meter wel 80 mensen herbergde. Het ict-bedrijf had eigenlijk weinig aan deze ruimtes en daarom men ze maar ingericht als serverruimte. Het is gebruikelijk dat servers in een ruimte te staan met een constante temperatuur (van ongeveer 15 graden). Ondanks een goed (?) klimaatbeheersingsysteem, gebeurde het toch met regelmaat dat het alarm afging en dat de temperatuur 10 graden steeg (in de winter!). Het had nauwelijks nut om er iemand naar te laten kijken, want de temperatuur daalde binnen 10 minuten weer naar de gewenste 15 graden. De oorzaak is nooit achterhaald.
Dit verhaal is misschien nog te verklaren, maar de volgende gebeurtenis is nog minder verklaarbaar. Van één van de toenmalige managers heb ik ooit een sterk overwerkverhaal gehoord. Hij had een lekker plekje uitgekozen: iets wat voor een toren door moet gaan. Daar zittend in een grote vergaderkamer was hij een presentatie aan het voorbereiden. Op een gegeven moment bemerkte hij dat er iemand in de ruimte boven de zijne heen en weer aan het lopen was.
Geïrriteerd ging hij de torentrap op om diegene toch maar te vragen ergens anders de hardhouten vloer proberen te verslijten. Tot zijn verbazing zag hij geen hand voor ogen en moest hij, toen hij het licht aan deed, bekennen dat er niemand te vinden was. Zuchtend deed hij het licht weer uit, bedacht zich dat hij zich wel zou hebben vergist en liep terug naar beneden om zijn presentatie af te maken. Daar aangekomen keek hij nog even naar boven om tot zijn ontsteltenis te zien dat het licht weer aan was, terwijl hij het zelf net had uitgedaan. Opnieuw ging hij naar boven, want hij kon het best door zijn frustratie zijn vergeten, maar beneden gekomen bleek het licht weer aan te zijn gegaan. Daarop heeft hij zijn laptop gewoon maar mee naar huis genomen. Daar had hij alleen last van zijn spoken van kinderen.
Tegenwoordig is Het Kasteel een grandcafé. Het ict-bedrijf heeft blijkbaar de moed opgegeven ooit controle te krijgen over het kasteel. Nu ben ik wel benieuwd of de nieuwe eigenaar ook vreemde verhalen heeft. Er is op Internet niets over te vinden. Mocht u er toevallig zijn geweest en zweefde het kopje koffie naar uw tafel toe, laat u het mij dan even weten?
draaide die laptop op Microsoft ?
want dat zou misschien al iets kunnen uitleggen over die lampen die aan en uit gaan op een verdieping hoger …
Hmmm, MS heeft een dikke vinger in de pap (zeker toendertijd), dus het zou zeker kunnen. Bill moet zich eens niet overal mee bemoeien.
How many ICT-consultants does it take to install a motion-detecting light-switch?
Ik kom je even een zonnig weekend wensen,
Liefs Astrid
@Switch
Veel te veel. Pas nog een berichtje in de krant dat de begroting voor ICT-projecten flink omhoog is gegaan, maar de tevredenheid van de klanten niet. 😉
plaats een verliefd koppel op in die kerker en binnen de kortste keren stijgt de temperatuur met 10 graden, 10 minuten later is de boel weer afgekoeld.
ai dat klinkt wel lekker spooky. ik zou ook mijn spullen hebben gepakt en naar huis zijn gegaan. vraag is of ik dan nog uberhaubt terug was gegaan.
Psstt, ik zal je eerlijk zeggen. Op een gegeven moment moest ik een evenement organiseren in dat kasteel. En ik zou dan ook ’s avonds laat hebben moeten afsluiten (uitgang via de kerkers). Blij dat er te veel mensen zouden komen en dat we uit moesten wijken naar een andere locatie. 😉
Goed verhaal!