Vroeger moest ik regelmatig via Sas van Gent naar Gent-Brugge. In Sas van Gent stond toendertijd een fabriek van CSM (die in 1990 is gesloten). Ongeveer begin oktober begon daar altijd de (suikerbieten)campagne (tegenwoordig trouwens ook). Tot ongeveer januari wordt in alle suikerfabrieken in Nederland dag en nacht gewerkt om suikerbieten om te zetten in melasse en diverse suikerproducten. Erg bijzonder, want de andere -bijna- 9 maanden, wordt de fabriek weer gereed gebracht voor de volgende campagne.
Het was altijd duidelijk dat de campagne weer was begonnen. Als je er langs reed, kwam de sterke zoete-bittere geur je al van verre tegemoet en waar je ook was, nergens was je veilig. De walm was erg overheersend en kwam overal doorheen. Het leek af en toe wel alsof ik bij een goede kennis over de vloer kwam die in de vishandel werkte.
Nu werk ik tijdelijk bij de Suiker Unie in Dinteloord. Oók daar staat een fabriek en laat de campagne nu net weer zijn begonnen. Wel gemakkelijk, want je hoeft nauwelijks te twijfelen of je de juiste route hebt genomen: just follow the smelly small road.
Ok, ik moet bekennen dat ik ondertussen al een keer flink verdwaald ben, maar dat was terug op weg naar de bewoonde wereld. Het zit nl. (wel te begrijpen met die lucht) midden in de polder en het wegennet erom heen bestaat alleen maar uit dijkweggetjes waar je de berm in moet om een andere auto te laten passeren.
Maar goed, laten we weer terug gaan naar het eigenlijke onderwerp.
Na zo’n lange tijd weet je nog wel dát je het rook, maar wat precies , dat slaat je geheugen niet op. Na twee weken SU weet ik het weer. De eerste dag vond ik de kamer van mijn manager nogal muf ruiken. Ik wilde zijn kamer even luchten, maar bedacht me net op tijd dat ik dit beter niet kon doen, want dat was natuurlijk de fabriek.
Gisteren moest ik een aantal keer naar buiten toe om bij een andere afdeling te komen. Je kunt er wel via een omweg geraken, maar dit is de short cut en bespaart je dus veel tijd. De wind stond weer ‘goed’ en ik werd overrompeld door extreem sterke geur van asperges die staan te koken.
Nee, ik kan niet zeggen dat ik het lekker vind. Mijn collega’s denken veelal hetzelfde, hoewel ze het nooit hardop zullen zeggen: het is immers hun broodwinning. Als je iemand er iets over hoort zeggen, is dat het ‘ruikt’. Tja, en wat denk je van iemand die in een vishandel werkt… Juist!
Ach, valt wel mee, die geur. Bij ons in Groningen associëren we die echt met de herfst.
he jakkes dat is erg zeg. mijn vorige werknemer langs naast een varkensslachterij. dat was ook smerig. er stonden regelmatig bakken met slachtafval naast onze fabriek. vooral zomer’s ging dat heerlijk ruiken. niet dus. trouwens ons huis ligt tegen de bakker aan. dat is wel heerlijk. wordt je ’s morgens met de geur van vers brood wakker.
groetjes jolanda
Ondanks dat het inmiddels zowat 40 jaren geleden is, heb ik nog altijd de herinnering aan de geur van ‘het vetkot’, een vetsmelterij die op een paar kilometer van ons ouderlijk huis stond (en er inmiddels niet meer staat).
Wanneer de wind van de slechte richting kwam …
Gelukkig waren er meer windrichtingen dan enkel die ene slechte.
Tot een paar jaren terug was er rechtover onze voordeur een weiland.
Elke ochtend mocht je dan koetjeboe groeten voor je naar je werk vertrok.
Maar koetjeboe had ook een hoop fan’s, de stontvlieg-family.
Plezant … elke dag was het “the hunt for the black baron” in huis.
En als de herfst kwam, en boe en haar vriendinnen naar hun winterlogies verhuisden, kwam er een veevoederkuil in de plaats …
en toen rook je plots dat odeurtje,
de bieten zijn weer in het la-and !
Nu staan er op dat weiland drie villa’s.
We hebben geen last meer van vliegen, noch van geurtjes.
Maar koetjeboe knipoogde soms nog eens naar ons.
Bij die villa’s knipperen alleen de verklikkerlichten van de alarminstallatie.
Ik herken het, niet die geur maar bij ons in Delft stond de Gist en Spiritusfabriek later Gist-Brocades. Die rook ook zo. Voor ons Delftenaren een bekende vertrouwde geur, een soort pindakaasgeur. Maar voor degenen die van buiten delft komen was het vaak een niet te harden stank. Groetjes Mar
@Miss Marple
Helaas, die geur zal binnenkort verdwijnen aangezien Calvé in Delft gaat sluiten……
@Hercule
Die strontvliegen, tja, daar zal niemand rouwig om zijn. En mocht je ze toch missen, een stukje bieflap uit de koelkast en ze komen snel weer terug. 😉
@Bingel
Het is gelukkig niet zo erg als een slachterij hoor. Heel veel minder, maar het valt je gewoon op als je over het terrein loopt…
@Gelkinghe (leuke naam trouwens)
Het ligt er een beetje aan hoe de wind staat. Vorige week was het windstil en dan blijft het gewoon de hele dag hangen en stapelt het zich op. Deze week nauwelijks iets te merken, behalve een rookpluim (die volgens mij ook gezorgd heeft voor de laaghangende bewolking -mist- vanochtend 😉 )