Vanavond was eindelijk weer een avond zoals anderen. Teevee aan, Sjoerd op de bank (uiteraard met ab, want hij wil geen pulp zien), luid snurkend (ach, dan hoor ik tenminste dat hij nog ademt 😉 ). Anders dan anders was dat Casper (je-weet-wel, de uit-huis-sluipende, op-50-meter-van-huis-verdwalende, na 6 weken weer teruggekeerde, maar weer super-angsthaas) voor één van de eerste keren na zijn GROTE avontuur weer beneden lag. Bij Sjoerd in zijn armen, lekker ronkend en te genieten van de bank en knecht.
Balen dat mijn plekje nu weer ingenomen is, maar ach, het is nog veel fijner dat hij zich weer een beetje thuis voelt. Welcome home gekke kat! Nu weer een beetje meer aan mij wennen en mij mijn plekje teruggeven.