Sweetlikehoney

Afgelopen donderdag sprak ik voor de eerste keer in lange tijd weer vriendin S vanuit het bijna hoge noorden. Onze levens zijn in de jaren dat we elkaar hebben leren kennen veel veranderd. Zij heeft een nieuwe liefde gevonden en samen met haar twee kinderen woont ze daar nu mee in haar kleine huisje en mijn verhaal is bekend. Er is altijd te weinig tijd om af te spreken, maar toevallig bleken ze gisteren een personeelsuitje in een groot pretpark hier in de buurt te hebben.

Tja, als je maar zo’n 15 minuten bij elkaar vandaan zit, dan is het toch wel leuk om toch af te spreken en zo gezegd, zo gedaan. Ein-de-lijk zag ik ze weer sinds jaren. Het was wel een invasie hoor, er stormden 5 mensen uit de auto. Haar twee kinderen zijn uitgegroeid van een klein knulletje tot een leuke, bijdehande knul en haar dochter is een echte tiener jong volwassene (sorry L. ;)). En dan heeft haar vriend M. ook nog een hele lieve zoon die zich door de drukte van het gezin manoeuvreert (stilletjes, observerend en volgens mij behoorlijk slim).  Samen met vriend M. vormen ze een leuk samengesteld gezin waar iedereen zijn eigen rol in heeft. Erg amusant om te kijken hoe dat werkt.

Na een beetje (voor mij) onwennig, maar wel heel gezellig etentje zijn we de avond nog even gaan afronden bij ons mij thuis. Deze groep is blij met een kop thee en M. compenseert dat weer door een extra sterke bak (met een extra instant espressozakje) espresso te drinken. Tja, de koffieconsumptie moet in zo’n theehuishouden toch op peil blijven. 😉

Voor het eten hadden de kinderen al de Playstation gevonden en wilden meteen een spelletje Buzzen (die de jongste F glansrijk heeft gewonnen, puur op snelheid en goed gokken). Daarna vonden ze de door Sjoerd zelfgemaakte houten 3d-kubussen.  De 3x3x3 is nog wel redelijk in elkaar te zetten, maar  die 4x4x4, tja, er zijn honderden oplossingen, maar ik geloof dat maar één of twee van de mensen die het gespeeld hebben, er  ooit één gevonden heeft. Laat staan als die kinderen ze allebei tegelijk uit elkaar halen en alle blokjes door elkaar gooien. Dan wordt het een hels karwei.

Ik heb de andere puzzels ook maar tevoorschijn gehaald en jongedame L. was weer erg goed in het in elkaar zetten van de ster. De andere, met één metalen ring en heeft M. kopzorgen bezorgd. Als je het weet, is het simpel, maar ja, dan moet je het wel eerst weer weten. 😉

M, ik heb de oplossing gevonden hoor, maar wel nadat jullie waren vertrokken. Wel balen dat twee meiden twee van de puzzels hebben kunnen oplossen en ik hoop dat je het tijdens de reis terug hebt kunnen loslaten. Verliezen is niet altijd erg. 😉

Liefs,