OK, mea culpa, ik vergeet af en toe ook wel iets (of eigenlijk vergéét ik het niet, maar probeer ik het gewoon te verdringen). Mijn lieftallige zus en ik waren 2 weken geleden voor een ontmoeting met een ontzettend leuke man in Amsterdam. Ja, dit is de enige man die ik met haar wil delen, simpelweg omdat zij hem ook nooit zal krijgen.

Mr George Michael gaf een verlaat verjaardagsfeestje in de Arena. Eerlijk gezegd kom ik hier liever niet. Het geluid van de concerten die ik er wel eens heb meegemaakt, waren zacht uitgedrukt niet geweldig. Ach, aan de andere kant, we betaalden één keer en kregen het concert 4 keer te horen. Gelukkig waren de techneuten die avond in topvorm en Mr Michael had er echt zin in.

Dit in tegenstelling tot het GVB (Gemeentelijk Vervoersbedrijf van Amsterdam). Deze mafkezen sluiten blijkbaar na ieder concert station Bijlmer (dichtstgelegen bij de Arena), omdat er wel eens te veel mensen zouden kunnen maken van het openbaar vervoer. Ik had altijd begrepen dat men het liefste mensen met het ov wilde laten komen, juist om files te vermijden, maar ja, ik ben waarschijnlijk blondt.

Aangezien ik al eerder flink wat concerten heb meegemaakt, waren mijn zus en ik slim (tenminste dat dáchten we) en hebben we de auto bij het Olympisch Stadion geparkeerd. Zo vermeden we de rijen auto’s die ’s avonds tegelijkertijd Amsterdam Arena willen ontvluchten en hoefden we ook niet op straat te overnachten omdat de NS ons niet meer thuis wilden brengen.

Helaas was ik even vergeten dat het GVB een voormalig gemeentebedrijf is en klantvriendelijk niet in hun woordenboek voorkomt. Op Station Bijlmer stonden twee arme medewerkers om uitleg te geven aan de honderden reizigers die wilde weten hoe men nog thuis kon komen. Waarschijnlijk zijn de managers van het vervoersbedrijf blonder dan blont, want ik vermoed dat men dit kon voorkomen door vooraf iedereen te informeren (hoewel ik van mening ben dat men bij het aanleggen van een metrostation op díe plek toch rekening moet houden met een groter aanbod aan passagiers).

Duivendrecht was daarintegen wel open. Maar een kleine 20 minuten lopen van het andere station. Voor mij niet te begrijpen, maar de grote hoeveelheid medewerkers van het GVB stond hier opgesteld. Grotendeels niets te doen, want de meeste mensen weten wel hoe ze in moeten stappen. Briljant!

Net op tijd haalden we de laatste metro richting CS. Vanwege drukte miste we de juiste halte, maar één halte later mochten het het rijtuig toch nog verlaten. Vanaf het officiële station moesten we nog 2 haltes met de tram en díe reden niet meer. Had ik even niet bij nagedacht, want anders had ik geparkeerd bij het UMC. Gelukkig bood de taxi uitkomst. Zou nooit veel zijn, want wat zijn twee haltes en een beetje nu? Een kilometer of twee max?

Meneer de taxichauffeur was zo vriendelijk ons daar naartoe te brengen. Helaas viel het hem op dat we niet echt een Amsterdams accent hadden. Trouwens, had hij dat niet bemerkt, dan had mijn zus wel verteld dat we uit Brabant kwamen. Lekker babbelend over de geweldige stem van George, de live wave en meer reden we de afslag Olympisch Stadion voorbij.

Toen ik daar wat van zei, werd onze chaffeur erg kwaad. Al rijdend haalde hij de plattegrond van Amsterdam erbij en wilde op de kaart aanwijzen dat we helemaal niet om reden, gelukkig reed hij wel langzamer. Ook slim, want de meter tikt door en zo krijgt hij er nog wat meer bij. Wees blij dat je er niet bij was, want ik was wit en wit heet. Mijn pupillen waren zwart (normaliter lichtblauw/groen/grijs) en het was dat mijn zus graag naar huis wilde, anders had ik er graag wat uurtjes voor met de politie willen spreken.

Tja, ik wist al dat de taxichauffeurs proberen zoveel mogelijk geld van buitenlanders af te troggelen wist ik al en dat Amsterdammers vinden dat de landsgrenzen bij Amsterdam liggen, maar dat men dat zo letterlijk neemt?

5 Replies to “Een speciaaltje door Amsterdam”

  1. Gelukkig hebben de herinneringen aan het concert met Mr.George Michael de overige herinneringen laten verbleken. Het was geweldig en een avond om nooit te vergeten. Mochten we ooit nog eens in een taxi belanden (en ik hoop van wel, want ik ben van plan om de rest van mijn leven een heleboel leuke dingen te gaan doen met mijn “kleine”zusje), dan houd ik voortaan wijselijk mijn mond. Beloofd! Kus van mij x

  2. Door het geklungel in de garage van mijn werkgever had ik noodgedwongen een huurauto moeten nemen, en het ding moest teruggebracht worden naar het verhuurbedrijf.

    Puur uit principe heb ik, op kosten van het bedrijf, een taxi genomen om terug te keren.

    Ik schat dat het ongeveer 3 km moet zijn geweest, zonder omwegen,
    en in volle dag.

    Prijs op de teller: 10 euro, oftewel 3€30 per kilometer …

    Wanneer ik dan zie hoeveel taxi’s er rond rijden in Brussel, stel ik mij toch de vraag wie die eigenlijk gebruikt, aan die prijs ?
    Ik kan me al voorstellen wat het prijskaartje moet zijn voor de sukkels die, nietsvermoedend, op de luchthaven een taxi nemen richting binnenstad.
    Best mogelijk dat die taxi duurder kost dan hun vlucht …

  3. chips zeg, ik heb dat al vaker gehoord van die taxichauffeurs. peter heeft het ook een keer meegemaakt, maar die gaf die kerel maar tien euro en zei van en dat krijgen je collega’s ook altijd, maar die rijden de korte route. die kerel is met open mond weggereden. maar het concert was dus wel super?????
    en trouwens mijn vakantie begint volgenden week. de barbie’s heb ik al ingepakt. 😉

  4. Nee, dat weet ik ook wel hoor Astrid. Er zijn gelukkig ook hele goede en daar kennen we er ook een aantal persoonlijk van. Alleen doe ik voortaan in een taxi net alsof ik in die buurt geboren en getogen ben. 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *