Heerlijk dat voorjaarszonnetje, ik zit me toch zo te verheugen op een mooie (voor Lief alsjeblieft niet al te warme) zomer. De eerste lentezonnestralen zorgen voor een perfect, even zonnig, humeur. Het nadeel is wel dat ik ook last krijg van voorjaarskriebels.

Ik vind mezelf geen standaardvrouw, maar merk toch dat de lente wat met mij doet. Standaard is het nog steeds zo dat vrouwen kinderen behoren te willen krijgen, maar aan mij zijn ze niet besteed. Oh ja, van een ander zijn ze erg leuk hoor, maar alsjeblieft niet 24 uur per dag van mijzelf (en soms 29 jaar aan een stuk!). Helaas heb ik nog wel die andere vrouwelijke eigenschap: nesteldrang! Soms probeer ik me er met man en macht tegen te verzetten.

De afgelopen dagen zat ik al tegen de ramen aan te kijken, niet er doorheen, dat lukt al lange tijd niet meer. Ik heb geen flauw idee wanneer dat hier voor het laatst gedaan is, dat zou je Lief zelf moeten vragen. Ik heb de ramen aan de voorkant in mijn tijd hier nog niet onderhanden genomen. Ja, wel achter, maar dat is een simpele handeling, hoewel … we hebben naast een ‘normaal’ raam ook een privégalerij die voorzien is van 10 meter glas, dus je mag hier flink de tijd voor uittrekken.

Nee, dan de voorkant. Ramen op de eerste etage. Gelukkig heb ik tijdens het carnaval, de optocht komt hier door de straat, heb ik eindelijk ontdekt dat ik via het balkon op het dak van de onderliggende winkel kan staan en daardoor wordt het geen balanceren op het randje van een openstaand raam. Eitje dus, zou je zeggen.

Het grootste probleem is echter de luxaflex (de enige echte geloof ik). Ze zijn dan wel een vage kleur geel/beige (dat is door alle viezigheid niet meer te zien), maar gelukkig zorgt die kleur er tevens voor dat diezelfde viezigheid niet zo opvalt. Als je ze dan ene keer schoon wilt maken, komen de problemen.In de eerste plaats zijn ze zo opgehangen dat ze met geen mogelijkheid meer eraf zijn te halen, daarnaast is het op een ‘normale’ manier -flex voor flex (weet ik veel hoe die aparte dingen heten)- een  meer dan heidens karwei!

Gisteren had ik dus niet alleen de lente in mijn bol, maar de ramen moesten een keer gezeemd worden en dan ook maar meteen die vieze luxaflex een keer. Ik ben niet verder gekomen dan één raam en de luxaflex? Die van het ene raam dat ik heb gedaan, mag de hele zomer open blijven staan, die is er nl. niet veel beter op geworden. De andere vier blijven maar lekker zoals ze nu zijn. Mijn zonnige humeur was tegen het begin van de avond compleet weg (evenals de zon trouwens).

Oh, was ik maar een man, dan kon ik tenminste niet alleen de meer dan overvolle prullenbak onder het bureau over het hoofd zien, maar dan had ik tenminste ook niet de restantjes van nesteldrang. Als Moeder Natuur mij toch die kinderdrang niet heeft gegeven, laat dat nestelen dan ook maar zitten.

5 Replies to “Ik heb de lente in mijn bol!”

  1. ik krijg altijd een poetsfiemel van de eerste zonnetralen. en ik heb ontzettende hoogtevrees en hele hoge ramen. maar ik heb de hogedrukreiniger ontdekt voor buiten. en binnen met een wishmop die eigenlijk voor de vloer is. ja je moet toch wat he. en die kinderdrang is voor mij ook niet weggelegd.
    groetjes bingelke

  2. @Astrid, ik weet niet óf ik het nog een keer ga proberen, maar als dat zo is, ga ik het met jouw tip doen. Dank je!

    @Bingel
    Fijn om een medestander te vinden. je hebt groot gelijk om een hogedrukreiniger te gebruiken. En ik kan wel niet meepraten over hoogtevrees, maar aangezien ik erg onhandig ben, moet ik toch ook wel opletten hoor!

  3. Lentekriebels…ik heb ze ook!! Alleen, dat uit zich bij mij niet in schoonmaakwoede maar juist in rustig languit in het zonnetje zitten met een bak senseo erbij!
    Groetjes miss m.

  4. Kom je even een fijne zaterdag wenen en vragen of je ook aandacht wil geven op je log voor de Adopteer een Pup actie.
    zou ik erg blij mee zijn,

    liefs,
    ” rel=”nofollow”>

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *