Ik heb niets met geloof en zeker niet met het katholieke. Had ik vroeger nog zoiets als “het kan toch niet anders dan er moet iets hierna bestaan”, dat ben ik nu helemaal kwijt. Ik zie zoveel onrecht en soms ook nog niet netjes verdeeld, dat ik me niet kan voorstellen dat er hierboven een poppetje is dat het allemaal regelt, want dan maakt hij er een flink zootje van.  En dan krijg je soms ook nog te horen dat je niet meer op je bordje krijgt dan je aankan. Wat een flauwekul!

In het nabije verleden heb ik erg prettig contact gehad met een Emeritus pastoor hier uit de buurt. Een geweldige man die ondanks zijn hoge leeftijd zulke moderne ideeën heeft. Hij nam het mij niet kwalijk dat ik niet meer “geloofde” en ik heb mooie gesprekken met hem gehad. Hij vond het geen probleem dat ik een stukje Katholisme leende en hij vond mijn uitleg net zo legitiem.

Het is nl. zo dat ik wel kaarsjes brand. Telkens als ik in de buurt ben van een katholieke kerk of hier om het hoekje bij het stiltecentrum, dan heb ik wel iemand die even wat extra aandacht verdiend. Vaak wordt er een kaarsje voor mijn oudlief gebrand, maar ik hou het er nooit bij ééntje.  Het mooie hieraan vind ik dat niet alleen ik aan degene denk, maar dat telkens als er mensen binnenlopen, deze ervan bewust zijn dat al die brandende kaarsen een persoon symboliseren. Zo denken zij indirect weer aan de ander. Helpt het? Geen idee, maar de gedachte vind ik mooi.

Nu zijn er in mijn vriendenkring een aantal mensen die op dit moment wel een extra steuntje kunnen gebruiken.  In plaats van weer naar het stiltecentrum te hobbelen (wat ik overigens niet erg vind hoor), heb ik besloten een bord neer te zetten met kaarsen voor een specifiek persoon. Iedere kleur is bestemd voor een persoon (of gezin) die het op dit moment meer dan goed kan gebruiken.

Mocht je er niet bij staan, wees dan niet getreurd. Die kaarsen betekenen niet dat de anderen niet in mijn “systeem” zitten, maar persoonlijk denk ik dat die anderen het nog veel harder nodig hebben.  Als jij ook zoveel op je bordje krijgt, dan krijg je ook die kaars, maar ik hoop liever dat het bord zo leeg mogelijk blijft. Overigens zullen er altijd meer dan 4 kaarsen branden, dus er is een algemene voor degene die het ook niet makkelijk hebben en ook zij zullen door mij niet vergeten worden.

En dan nog een verzoekje. Door dit blog te lezen, denken jullie ook weer even aan deze 4 bijzondere mensen (en eventuele aanhang). Mocht je wel gelovig zijn (niets mis mee hoor), neem ze dan mee in jullie gebed en geloof je niet (ook goed), stuur dan wat positieve gedachten die kant op. Ze hebben het allemaal hard nodig. Helaas, geen namen hierbij of uitleg waarom ze het nodig hebben, maar dat is toch ook helemaal niet noodzakelijk? Ik blijf toch een beetje hoop houden dat er toch rechtvaardigheid is en dat deze mensen hun obstakels zullen overkomen en mijn hoop wordt vertegenwoordigd door een lichtje.

Liefs,

 

3 Replies to “Kaarsje branden”

  1. Wat mooi, om zo stil te staan bij anderen, die het (even) hard nodig hebben! Prachtig!
    Ik doe mee. vanavond brand ik een kaars voor deze mensen. En stuur ik wat positieve aandacht het heelal in 🙂
    Wens jullie allen veel kracht en troost!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *