Blijf dicht bij jezelf,
versterk daar dan je krachten
in een oase van rust.
Na vandaag hoop ik weer wat rust terug te krijgen in mijn leven. Ik drijf niet vaak mijn zin door, maar ik heb principes. Hoewel het hier soms lijkt alsof ik iedereeen de kop afbijt (ha, dan heb je @ANanninga nog niet meegemaakt), valt dat in het werkelijke leven best wel mee (bij @ANannninga trouwens ook heb ik begrepen). Ik ben de middelste in een gezin van drie en heb altijd bemiddeld. Er werd altijd tegen mij gezegd dat ik maar ‘de wijste’ moest zijn (en dat ik dat was) en daardoor hield ik veelal mijn mond.
Helaas zijn er een aantal die dat de afgelopen weken gemerkt hebben dat ook ik grenzen heb, waaronder de heer Eikel. Hoewel hij vele malen heeft de boel te traineren en beloofde afspraken heeft afgezegd (weliswaar hoop ik dat de redenen die hij heeft opgegeven waar zijn; het zou dan wel legitiem zijn), heeft hij ondertussen beseft dat hij er niet onderuit kan mij nog een keer mijn woordje te laten zeggen. Hij heeft nog niet afgezegd, dus ik vermoed dat de afspraak van vandaag wel door zal gaan.
Zoals de vorige keren bij de gemaakte afspraken, maak ik me toch wel behoorlijk druk. In mijn hoofd ben ik continu aan het reperteren wat ik wil zeggen. Al dagen ben ik hiermee bezig en het kost me behoorlijk veel energie. Gelukkig heb ik ook afleiding gevonden in mijn Twitteraccount en ben ik al flink bezig geweest met mijn “weblog challenge” die morgen van start gaat. Daarvan staan er nu al 14 gereed, maar helaas bevat de laatste helft toch wel wat hoofdbrekers. Nou ja, dat zal ook wel weer goedkomen.
En hoewel ik verwacht dat ik na het eikeltjesgesprek bordevol adrenaline zit en misschien zelfs kwaad ben, hoop ik dat ik achter deze pijn een punt kan zetten; dat ik alles zeg wat ik wil zeggen en niets vergeet. Ik verwacht niet dat ik enige positieve response zal krijgen, meneer Eikel is van mening dat als je een gesprek zo kort mogelijk wilt houden, je overal “je hebt gelijk” op antwoordt. Tja…
Mocht ik dan ook nog op korte termijn Casper weer gezond in mijn armen kunnen sluiten, dan gaan we de goede kant op. En dan hoop ik dat er wat rust komt, dat er even geen rare dingen meer op mijn pad komen, want oh, wat heb ik dat broodnodig. En lukt dat niet, dan wordt het weer een andere carrièreswitch, want dan kunnen ze me vast gebruiken bij GTST.
Liefs,
