Sweetlikehoney

Ik sta er om bekend dat ik altijd de hele wereld wil redden. Waarschijnlijk een gemis uit mijn jeugd toen mij verboden is verdwaalde puppies, kittens en ander grut mee naar huis te nemen. Wat dat betreft had ik beter Atlas kunnen heten en bij de VN kunnen werken (had ik vast een burn-out gekregen).

Nu gaat het niet alleen om (huis)dieren, het gaat nog veel verder. Met hand en tand verdedig ik mezelf tegen elk willekeurig onrecht. Ik probeer altijd iedereen netjes en gelijkwaardig te behandelen. Op mijn werk, mocht het niet tot mijn taak behoren, hielp ik altijd iedereen die echt met een probleem zat en al meerdere malen van het kastje naar de muur was gestuurd.

Mijn grootste probleem is dat ik een onmogelijke verwachting heb ten opzichte van anderen en moeite heb met mensen die niet zo klantgericht ingesteld zijn. Men noemt dit in ‘kernkwadranten‘ een allergie (die link is trouwens best wel een eye-opener).

Zo-ook met geld uitgeven. Ik heb nooit problemen gehad met meer geld neertellen (ik ben nog steeds een vrouw) voor iets dat kwalitatief beter is en/of waar betere service wordt verleend. AH was (!) mijn winkel. Had altijd alles, goede kwaliteit en de winkels waar ik kwam in Rotterdam waren erg servicegericht. Ik had goed contact met de medewerkers en kwam er graag.

Totdat ik naar Oosterhout ben verhuisd. Het is moeilijk om Albert Heijn te omzeilen en gewoontes blijven. Aangezien ik op 5 minuten afstand van een relatief grote AH woon, ben ik daar ook weer terecht gekomen.

Alleen viel deze behoorlijk tegen. Waren mijn verwachtingen ten opzichte van AH te groot of was het wat anders? De groenten konden linea recta meteen naar de gft-bak, 1,5 liter of 2 liter pakken melk nog maar 1 dag houdbaar (officieel tot de dag erna, maar aangezien ik altijd ’s avonds boodschappen doe). Ik heb een keer 10 minuten moeten wachten tot een medewerker was uitgepraat met een vertegenwoordiger om een strippenkaart te kopen (uiteraard daardoor bus gemist), terwijl de vertegenwoordiger minimaal 2 keer had aangegeven mij eerst te helpen. Iets niet in de schappen, dan keek men niet in het magazijn, maar was het er gewoon niet. Kortom, niet het geld waard wat je bij AH neertelt.

Nu vind ik dat iedereen een tweede kans verdient, dus ben ik naar de filiaalmanager gegaan en heb haar mijn bevindingen verteld. Hier werd positief op gereageerd en zij (tja) zou het in de gaten houden. Helaas na een maand nog geen verbeteringen. Hierop tweemaal een e-mail gestuurd naar de klantenservice van AH, maar hier echter nooit antwoord op gehad. Bij de meeste raakt het geduld hier op, maar niet bij mij. Netjes gebeld naar AH en men vertelde mij dat ik een gesprek kon krijgen met de filiaalmanager. Tja, dát had ik al gedaan en heeft geen zin gehad.

Ondertussen doe ik merendeel van de boodschappen ergens anders, maar af en toe (ik loop er recht langs als ik van mijn werk vandaan kom) haal ik nog wel wat kleine dingen. Afgelopen maandag zag ik een andere ‘hoge’ pief lopen, dus nogmaals mijn verhaal verteld. Het bleek de Marketing Manager te zijn. Díe moet dit toch wel oppakken? Niet dus! Hij vond dat ik maar zeurde, zei het wel niet rechtstreeks, maar al mijn bezwaren werden weggewimpeld. Melk maar 2 dagen houdbaar: het is beleid van AH dat het nog verkocht mag worden. 35% afprijzen bij houdbaarheid tot de dag zelf (drink maar eens 2 liter melk in een avondje op): policy van het bedrijf. Groenten niet goed: tja, kan gebeuren. Dat het inkoopbeleid gewoon niet goed is bij die AH ging er gewoon niet in.

OK, nu heb ik het zelfs opgegeven. Blijkbaar gaat het weer goed met de economie en kan men zich dit weer veroorloven. Mij zijn ze in ieder geval voorgoed kwijt. Gemiddeld worden slechte ervaringen minimaal 7 keer aan anderen verteld, dus daaraan heb ik hierbij ook voldaan. Misschien kunnen een aantal managers nog een keer een verkorte opleiding Communicatie doen, misschien dat ze daar wel wat van leren.

Bye-bye AH! Hello Jumbo!