Sweetlikehoney

Mijn prins Slaap heeft het zware gevecht vannacht opgegeven.

Vanmiddag werd ik gebeld dat zijn bloeddruk verontrustend laag was. Hoewel er geen spoed bij was, vonden ze het toch verstandig dat ik kwam. Hij zou gecatheteriseerd worden. Terug op de hartbewaking kreeg hij overal pijn: zijn buik, borst, rug. Sjoerd, zo sterk als hij is (hij klaagde nooit over pijn), lag te huilen. Dat leverde hem wel morfine op.
Vannacht liet hij merken dat hij het allemaal zat was. Hij moest overgeven, de morfine begon uit te werken. Helaas kon de arts-assistent (de cardioloog slaapt natuurlijk) niets doen. Hoe gek het ook klinkt, daarop heeft hij het heft in eigen handen genomen. Om ongeveer 1 uur vannacht was het afgelopen. Mijn prins mag nu zijn favoriete hobby uitoefenen: slapen.

Droom zacht lieve Prins, jouw tijd met mij was het meest waardevolle wat ik ooit heb gehad. Je hebt me veel geleerd, veel laten lachen. Cliché maar waar: elke dag was een cadeautje. De herinneringen zullen mijn hele leven lang bij me blijven en daar wil ik je voor bedanken.

Liefste, allerliefste Lief van me, je zult altijd een plekje in mijn hart hebben. Luv joe much!