Sweetlikehoney

Het was een ietsiepietsie laat geworden woensdagavond. Ietsjes maar, maar ik was flink geld aan het verdienen met een pokertoernooitje on-line (5cnt inzet) en ik werd er verrassend genoeg niet uitgekegeld. Gelukkig heb ik mijn inzet meer dan dubbel terugverdiend (ik werd 6e en heb met die geweldige prestatie wel 1,15 verdiend: dollar welteverstaan), dus dat waren weer mooi 4 welbestede uren.

Maar goed, daardoor kon ik natuurlijk vanochtend bijna mijn bed niet meer uitkomen. Hebben jullie ook al gemerkt dat het om kwart voor zeven zo belachelijk donker is en koud (ondanks de dagtemperatuur van 22 graden)! Lief, die normaliter altijd gezellig mee naar beneden gaat om me uit te zwaaien, viel dat blijkbaar ook op en terwijl ik onder de douche stond, hoorde ik hem de wekker uitrammen en 1 minuut later waren er weer slaapgeluiden. Tja, dát gezelschap kon ik dus wel vergeten.

Nog slaapdronken ging ik naar beneden. Casper -de huiskater- zou vast reageren op het licht en dan ben ik toch niet helemaal alleen. Inderdaad ging het buitenlicht (bewegingssensor) aan en zag ik de Grote Grijze op de vensterbank zeuren om naar binnen te komen. Binnen viel hij meteen zijn etensbak aan, tenminste, hij wilde dat graag, maar meneer wil altijd een volle pens hebben vóórdat hij aan zijn nachtelijke avonturen begint en het bakje was weer leeg. Ik ben persoonlijk door Casper benoemd tot zijn persoonlijke bakjesvuller (PB) en ook niet te beroerd om dat te doen, zelfs vanochtend niet.

Mezelf getrakteerd op een bak koffie en yoghurt (van die heerlijke Turkse) en ik kon nog even echt proberen om wakker te worden. Voordat ik eraan kon beginnen, had Casper zijn buikje weer rond gegeten. Toen viel het hem op dat Lief niet beneden was en bij zijn PB rond blijven hangen hopende op meer lekkere hapjes is geen optie voor meneer. Mauwend stond hij naast de televisie (zijn teken om naar buiten te willen). Ik mocht weer voor persoonlijke portier (PP) spelen en zuchtend stond ik weer op om de deur open te doen.

Twee minuten later hoor ik wat gekrabbel en blijkt dat hij via het kleine raampje in de gang weer naar binnen is gekomen. Kort daarna staat hij op de overloop voor de slaapkamerdeur en begint daar wanhopig te mauwen: “Baas, kom nou, ik heb honger, ik krijg nooit eten, het is niet gezellig met dat gekke mens beneden”. Grrrrr, kon ik die overheerlijke yoghurt weer in de steek laten om Casper weer naar beneden te dirigeren.

Lief is er geen seconde van wakker geweest, maar ik had ondertussen één kater en een ochtendhumeur van je welste. Vanaf vandaag mag het Monster lekker wachten tot de baas beneden is, ik neem hierbij ontslag als PB en PP!