Sweetlikehoney

Er zijn er mij best wel een aantal voorgegaan, maar ik heb de laatste tijd ook de kracht van Twitter mogen ondervinden. Laten de meeste van mijn vrienden het tijdens de verhuizing afweten*, Twitter biedt uitkomst. @Papamarsie is zo onbaatzuchtig geweest om tijdens zijn spaarzame weekenden te komen helpen met verven en het leggen van laminaat (en misschien na verhuizing ook nog?), @Dutchlassie (die overigens via een ander kanaal persoonlijk ken) die zondag nog komt helpen inpakken (oh sht, zou gisteravond nog bellen om af te spreken: compleet vergeten!) en @IndraB die na de verhuizing een dagje komt helpen spul van @Dutchlassie weer uit te pakken. 😉

Daarnaast zijn er mensen die mij motiveren, stimuleren, mij (en #vriendindieniettwittert) aanmoedigen. Waarbij @Ragnaja op dag 2 van #verhuizing2012 had gezorgd dat er een kaartje op de andere deurmat lag en die ervoor heeft gezorgd dat de postbode mij niet meer zal vergeten. Anderen die af en toe tips geven of mij helpen met het kiezen van een behangetje (sorry jongens, het is toch weer een andere geworden). Waar ik vragen kan stellen over hoe ik een Duraline-systeem uit elkaar haal (toch schroefjes) of ik-weet-niet-wat. Het zijn allemaal onbekenden, het is misschien vluchtig, maar het helpt mij op dit moment enorm om nog even door te blijven gaan, rechtop te blijven staan.

En gisteren stapt daar iemand mijn DM (direct messages: dat zijn privéberichtjes) in met een ontzettend lief gebaar. Ik heb al moeite met hulp vragen, giften accepteren en dan biedt die persoon mij iets aan wat ik nog nodig had en wat best bijzonder is. Vermoedelijk wil deze gever anoniem blijven, dus hou ik ook mijn mond dicht over wat het is, want misschien dat er dan uit te vinden is wie het is. Het is zo ongelooflijk lief en ik ben echt helemaal sprakeloos.

Ik ben blij dat ik ooit op Twitter terecht ben gekomen, ik ben blij met de TL die ik ondertussen bij elkaar verzameld heb en ik weet dat ik een bijzonder contact heb met al deze bijzondere en mooie mensen! Dank jullie wel dat jullie mijn leven mooier kleuren!

Liefs,

.

.

.

* ik wil hierbij niet iedereen over één kam scheren. Er zijn nl. ook een aantal vrienden die vooraf hebben aangegeven dat ze graag hadden willen helpen, maar gewoonweg niet konden. Jullie weten wie jullie zijn. Hopelijk weten jullie dat ik daar volledig begrip voor heb en dat ik het jullie het totáál niet kwalijk neem!