Tja, het moest er toch een keer van komen. Dag na dag, week na week, maand na maand riep ik al dat ik ook een keer aan de pokertafel in HC wilde gaan zitten. De mogelijkheid aangrijpen (het is geen kansspel!) om muntjes te verdienen en te laten zien dat ik het ook wel begrijp. Tuurlijk weet ik dat ik (nog) geen sterspeler ben, maar een aantal zeiden dat ik al een grote voorsprong op de Bassies (= spelers die maar wat doen). Maar toch… het blijft echt geld!
Vorige week maandag kreeg een of andere bobo uitleg van een HC’er over poker. Ik stond ernaast en keek (en vooral luisterde) ernaar. Meneer had nog nooooooiiiiit gespeeld en bedacht dat als je iedere hand speelde, je er iedere drie potjes wel eentje zou winnen. Tuurlijk (not!). Zoals veel mensen wel denken, is poker geen bluffen. Je moet wel weten wat je doet. Maar goed, dus niet gedaan en alleen maar verbaasd zitten kijken naar de muntjes die werden weggegooid.
Pokeren betekent echt niet dat je alle handjes (= 2 kaarten die je in de hand hebt) moet spelen. Zeker niet altijd de Hans Bohm-hand (A + enkele willekeurige kaart). Op tijd ‘folden’ (= kaart opgeven voor het einde van de ronde) als je er niets te zoeken hebt, weten wat de mogelijkheden zijn op tafel en vooral: goed inzetten.
Wat ik even was vergeten was dat er irl nog veel meer bij komt kijken. Dat heb ik afgelopen woensdag meegemaakt. Lief wilde me weer naar de pokertafel dirigeren en deze keer heb ik de stap maar genomen, maar waar je allemaal niet op moet letten waarbij dat op de diverse pokersites niet nodig is.
Kijk eenmaal naar je kaarten, neem ze goed in je op en leg ze daarna netjes voor je neer, raak ze daarna niet meer aan, hou je kaarten in zicht, let erop dat je muntjes niet aan elkaar plakken: je zal maar eens willen callen (= meegaan met de bet, maar niet verhogen) en je raised (=verhogen van een inzet) daarvoor in de plaats. Wees zelfverzekerd en als er bijv. muntjes aan elkaar plakken en je wilde dat eigenlijk niet, laat niet merken dat je een foutje hebt gemaakt. En als je de ‘nuts’ (=de beste hand) hebt, ga dan niet al te enthousiast doen, maar wees ook niet te onzeker.
Dan krijg je ook nog het advies om te blijven tellen wat er in de pot zit, wie er raised en re-raised (= een raise verhogen). Oh ja, natuurlijk mag ik niet vergeten dat je sommige handen wel mag spelen als je in late positie zit, maar niet in vroeg. En dan is het ook nog uit de bets, raises en re-raises kunnen aflezen of je goed zit? Pfff, verzuip je al? Geloof me, het is nog niet de helft van alles en dan die termen…..
Nu heb ik niet de meest geweldige kaarten van de avond gehad. Er viel weinig te spelen, maar ach, dan verlies je ook niets. Een leuk handje met AQs (= s staat voor suited, dus de kaarten hadden dezelfde kleur) en daardoor de nuts (= best mogelijke hand) en die ook gewonnen. OK, volgens Lief en medekaartster had ik er meer uit kunnen slepen, ik was was te voorzichtig op de turn (= vierde kaart op tafel), maar goed, niet slecht gespeeld.
Nee, dan een van de laatste handjes die ik had, A9 (dus niet eens in een kleur). Ik ram hem er doorheen, want ik had op de flop (= eerste drie kaarten op tafel (board)) een 9-tje gehit, dus een paartje (=pair). Tuurlijk! Slimme spelers weten dat je dan voorzichtig moet zijn, want er lag ook nog een hogere kaart op tafel (10 geloof ik), maar ik voelde me net Calimero. Ik kwam heads-up (= 2 overgebleven spelers) te zitten en ging gewoon vrolijk door met betten (=verhogen van een inzet)/raisen. Nou dachten Lief en andere spelers, nu komt er een monster (= geweldige kaart), maar niet dus en natuurlijk heb ik de pot niet gewonnen. Lief vroeg maar meteen of ik niet beter kon stoppen, want ik was het overzicht echt wel kwijtgeraakt.
Dus ja, ik heb hetzelfde gedaan als sommige andere Bassies doen. De Nicky-kaart is geboren, maar leer van mijn fout (als je het nog niet wist) en speel hem zeker niet op die manier. Ik heb mijn lesje wel geleerd die avond. 🙁 Leergeld was 125 euro en zo slecht is dat niet, want de blinds (= verplichte inzetten die iedere 8 beurten terugkomt) waren al zo’n 60 euro in 3,5 uur.
Nu terug naar de tekentafel, veel leren, lezen en analyseren wat er fout ging wanttuh…. ik geef niet zo gemakkelijk op, ik vind het nog steeds ontzettend leuk, maar weet nu ook dat er nog veel meer bij komt kijken. Boys, beware! I’ll be back!