Toevallig heb ik het afgelopen weekend met mijn moeder gehad over een nieuw katje. Casper is ondertussen bijna 5 maanden kwijt en de kans dat hij terugkomt wordt met de dag kleiner. Aangezien ik niet weet hoe de toekomst eruit ziet, vond ik een andere nog niet verstandig, maar goed, ik kon het vandaag niet laten om even te kijken op de site van het dierenasiel in Breda.

En dan kijk ik bij de gevonden katten en dan zie ik een minifotootje van een Cyperse kater. Gevonden in Oosterhout, maar op een plek die voor hem moeilijk bereikbaar zou zijn (hij zou via over een grote aquaduct moeten zijn gelopen). Maar goed, het ís Oosterhout, het ís een volwassen kater en … nou ja, kijk zelf maar…

Het zou kunnen, maar het is zo’n belabberde foto. Het is niet te zien of hij net zo’n spitse kop heeft (het loopt wel ietsjes af) en je ziet de tekening van zijn lijfje helemaal niet. Ik mis het wit rond zijn ogen, maar dat kan ook het licht zijn. Daarnaast, hij is gechipt (bij dát dierenasiel gedaan) en waarom hebben ze dan niet gebeld? Aan de andere kant, hij is ontzettend schuw en dit zou een blik van hem kunnen zijn.

Verdorie, het is nu bijna 1 uur ’s nachts en pas morgen om 11 uur kan ik bellen met meer vragen. En hoe meer ik er naar kijk, hoe meer ik twijfel en verschillen alsook overeenkomsten zie. En misschien plaats ik dit berichtje wel veel te vroeg, krijg ik er iets te veel hoop door, maar soms moet je je ei ook kwijt en dit is toch al leuker om te lezen dan mijn drama in 600 akten; al zou dit maar een illusie zijn).

Pfff, ik kon toch al niet slapen en nu wordt het helemaal moeilijk. Ik weet wel dat ik om precies 11 uur daar aan de lijn hang, want ik wil niet langer in onzekerheid blijven.

Please duimen?

liefs,

2 Replies to “Zou het wel of zou het niet”

  1. Hallo Nicky,
    Ik ben hier terecht gekomen omdat je op de like button hebt geklikt bij één van mijn zelfgeschreven gedichtjes.
    Ik wou je hiervoor even komen bedanken !
    Ik weet niet of je Casper ondertussen al terug hebt of niet ?
    Ik hoop uit de grond van mijn hart dat hij weer veilig in je armen ligt !!!
    Ik weet maar al te goed hoe het voelt als je je pluizige vriendje moet missen.
    En ook door welke hel je gaat als ze verdwenen zijn en je weet niet wat er gebeurd is.
    Een paar jaar geleden heb ik het ook nog meegemaakt, met een perzische langhaar, zij heette toevallig ook Nicky.
    Veel liefs, ***
    catwoman, Tania.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *