Tja, het is de laatste tijd hier erg stil geweest. Te druk met van alles en nog wat. Vooral dat laatste. Ik had een aanbieding gehad van mijn laatste opdrachtgever voor een contract, maar opeens kwam daar een reorganisatie tussendoor en moest het aanbod ingetrokken worden. Jammer, maar helaas…. (vooral de manier waarop, maar goed, het blijft toch wel erg openbaar hier).

Ondanks dat ik dat even tijdelijk thuis zat, had ik het meer dan druk. De woonkamer een beetje meer ‘mij’ (en minder Lief) gemaakt, schoonmoeder over de vloer en weer solliciteren. Soms leuke bedrijven, soms wat minder leuke.

Tot mijn verbazing durven werkgevers je soms nog af te schepen met een belachelijk laag salaris (en dan is het écht belachelijk laag; ik ben met een ‘normaal’ salaris al tevreden). Alsof ze denken dat ze dan nog iemand krijgen terwijl de banensites vol met vacatures staan.

Helaas is de markt voor slaven secretaresses die maximaal 4 dagen per week willen werken, nog niet echt groot. Zeker als je toch wat meer uitdaging zoekt. Tja, er moet toch íemand de telefoon opnemen en je baas manager is daar te goed voor (of afwezig).

Aangezien maximaal 32 uur werken voor mij belangrijk is, moet ik wat minder kieskeurig zijn. Zo ben ik via-via terechtgekomen bij een scheepswerf op de Financiële Administratie. Niet iets waar ik echt graag verder in wil, maar ja, soms moet je kiezen.

Het gesprek was erg leuk. Uiteraard flapte ik er weer dingen uit die misschien niet zo verstandig zijn (één van mijn gesprekspartners had een broer van Rutte kunnen zijn) , maar er werd goed op gereageerd. Maar na het gesprek wist ik het zeker, dit is niets voor mij en dat heb ik ook aangegeven.

Alleen blijkt dan dat het bedrijf je juist heel graag wil hebben. Ze wringen zich in allerlei bochten, gooien er nog wat geld bovenop (en dat terwijl dat voor mij totaal niet van belang is) en geven aan dat er vast mogelijkheden zijn om de baan minder saai te maken.

Dus toch een tweede gesprek aangegaan, hoewel ik vlak voor dat gesprek hoorde dat het dus helemaal niet zeker was dat ik het zou worden. Eerst moest ik nog gekeurd worden door mijn collega’s. Ach, dan nog maar een keer een klein uurtje op en neer om door de vleeskeuring heen te gaan en te kijken of ze mijn ‘eisen’ wilde accepteren.

Het gesprek was een ramp. Ik kwam te laat, mijn huidige opdrachtgever had me een route gegeven via Timboektoe (ik zit nl. nu midden in de polder en men doet daar niets aan wegbewijzering), ik zat daardoor op hete kolen en ging vrolijk door met foute opmerkingen.

En toch wil men mij nog steeds hebben. En ik heb ja gezegd. Het is een baan voor ‘maar’ 8 maanden, voor 32 uur, men betaalt goed en is flexibel. De collega’s die ik gezien heb zijn erg aardig, de manager is ook een leuke vent en scheepsbouw, ach, is ook wel weer leuk om meegemaakt te hebben. Dus 23 oktober mag ik weer naar een andere werkgever toe. En natuurlijk gaan we er iets leuks van maken.

Update: vanmorgen wakker geworden met de melding dat er 9 (ondertussen 15!) kilometer file staat tussen Hooipolder en de brug bij Gorinchem: de langste file van dit moment. Zucht, is dit mijn voorland?

7 Replies to “Soms krijg je iets wat je eigenlijk niet wil”

  1. Bedenk wel :

    Al die willen te kaperen varen,
    moeten vrouwen met baarden zijn.

    Maar je hebt nog drie weken de tijd vooraleer je van wal steekt
    en dus moet dat lukken.

    Matroos Westerterp kan, met ruim sop, de vloer zwabberen van jullie kajuit terwijl jij richting Ijsland vliedt en bij het terug aanmeren zal hij wel iets hebben klaargestoomd in het kombuis.

    In ieder geval van harte gefeliciteerd !

  2. zo nog een keer. net ging het fout en nu is alles weg. maar ik wilde je even feliciteren met je nieuwe baan. kan toch wel leuk zijn op zo’n werf. mss mag je wel een proefritje maken met een cruise-schip of met een rijke olie-sjeik mee op zijn prive jacht. als het je niet bevalt kun je bij ons komen solliciteren. daar doen ze niet zo moeilijk over 4 dagen denk ik. en het is supergezellig bij ons. meestal dan.
    groetjes jolanda

  3. @Hercule
    Volgens mij veegt Matroos Westerterp standaard alleen de vloer met mij aan. Ik mag dan wel kapitein zijn, maar indruk maak ik niet bij hem. 😉 Bedankt voor de felicitaties.

    @Bingel
    Dank je wel. Tuurlijk is het leuk om daar te werken, alleen de werkzaamheden…. Ontvangen zo’n 15 tot 18.000 facturen per jaar! Dat van die olie-sjeik is wel een goeie. Hoewel ze daar niet van dat soort scheepjes maken, zullen er in de buurt wel werven zitten die dat wel doen. En ook nog een optie om bij jullie te komen zitten. Zal vast een gezellige boel zijn. 🙂

  4. Tja, als ze mijn bijnaam zouden weten, zouden ze me meteen een vast contract aanbieden, maar zo zoet ben ik ook weer niet.

  5. Gefeliciteerd met je nieuwe baan. Scheepsbouw kan best interessant zijn. Ik heb in de particuliere verpleging ooit een professor in de scheepsbouwkunde verpleegd. Hij kon er geweldig interessante verhalen over vertellen en had prachtige foto’s.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *